Staande klokken, hangende klokken, een klok die op luchtdruk werkt (zo leer je nog eens wat…): je weet niet waar je moet kijken in deze woning. Daarnaast tref je er ook nog het nodige aardewerk aan. Alles antiek, geen kitch, daar willen hij en zijn echtgenote niets van weten. Op de tweede verdieping is een torenklok te vinden en die ruimte gebruikt hij tevens als werkplaats. ‘Ik doe alleen af en een toe nog een reparatie voor een kennis of familie. Op nieuwe klussen zit ik niet zozeer meer te wachten’, geeft Janbroers aan.
Bij toeval ontdekte hij op jonge leeftijd dat hij een bijzonder talent had: geen (toen nog zo geheten) Lagere Technische School gedaan, waaruit dat had kunnen blijken.
Bij een bezoek aan een speelgoedwinkel kwam het ter sprake dat een paar klokken niet liepen. Janbroers besloot ernaar te krijgen en hij kreeg ze aan de praat. ‘Ik had er kennelijk gevoel voor’, zegt hij. ‘Het is wel zo dat als ik iets wil weten over een onderwerp, in dit geval klokken, dat ik er ook alles over wil weten. Ik duik er helemaal in. Zo heb ik er talloze boeken over en weet ik er, eerlijk gezegd, zo langzamerhand alles van.’
Hij verduidelijkt dat het hem er niet om te doen is om geld te verdienen met zijn klokken door ze te verkopen. ‘De klokken die ik hier heb, blijven in dit huis. Ik vind het prachtig als ik een klok weer aan lopend krijg. Vaak heeft die voor iemand een emotionele waarde. Dan is het prachtig om iemand daar blij mee te maken. Dat is voor mij voldoende en meer waard dan wat ook.’ Janbroers is overigens, zoals ieder jaar, weer te vinden op het Havenfestival, begin september. Daar verkoopt hij tegen redelijke prijzen klokken, waar hij garantie op geeft. ‘Want ik weet 100 procent zeker dat ze goed lopen.’
Opmerking plaatsen